Een pas vanwege de brandveiligheid gesloten hotel in Brussel brandt af waarbij het lijk van een Italiaanse toerist wordt gevonden. Zijn vriend is door het venster gesprongen en wordt verzorgd in een plaatselijk ziekenhuis. Hoofdcommissaris Goris weet al snel het alibi van de hoofdverdachte, de hoteleigenaar zelf, te ontkrachten en kan de zaak afsluiten. Ondertussen verdwijnen snel na elkaar alleenstaande vrouwen. Sporenonderzoek en getuigenverklaringen brengen Goris en zijn team op het spoor van een adellijke man op wiens arrogante dochter Goris’ puberende zoon verliefd wordt. Het is pas tegen het einde toe dat de politie de ware toedracht van de zaak doorkrijgt. Deze dertiende detective van de auteur, die zelf hoofdcommissaris is bij de Brusselse politie, hanteert hetzelfde principe als zijn vorige boeken: een originele hoofdplot en een convergerende nevenplot, een speurder die het moet hebben van zijn intuïtie en een politieteam waarin de menselijke interacties centraal staan. Door de vele dialogen leest het heel vlot, het is pure ontspanning, niets meer of niets minder. Verberg tekst